Technika i co z niej wynika

Jak Hegel, to Hegel.

   Jak przystało na największego z oferty, wzmacniacz jest duży i ciężki. Waży 20,5 kg, a szerokości ma klasyczne 43 cm. Prawie identyczną w kwadrat głębokość 38 i wysokości 15 cm. Stoi w rezultacie na czterech a nie trzech łapach, mimo że Hegel w lżejszych przypadkach zwykł stawiać na pewniej chwytające podłoże trzy. Łapy są elastomerowe, plastyczne, dobrze tłumiące i przylegające; a czy krążki Acoustic Revive, tak dobrze się sprawdzające pod urządzeniami lampowymi, tu także się przydadzą, to trzeba będzie sprawdzić.

Estetyka jest i tym razem dla norweskiego Hegla klasyczna. (Niemiecki też na polu estetyki nie próżnował i napisał własną, trzytomową Estetykę). Obudowa z matowo lakierowanej na jednolitą czerń blachy może się wydać w pierwszej chwili siermiężna, ale słucha się z tak wyglądającego klocka pierwszorzędnie. Żadne połyski nie zakłócają odbioru, a łukowate uwypuklenie panelu przedniego skutecznie likwiduje wrażenie pudełkowatości. To na nim, a więc centralnie, ulokowano niebieski wyświetlacz (możliwe wygaszenie), wystarczająco dużymi znakami, by je odczytać z kilku metrów, informujący o poziomie głośności i w jej trakcie o zmianie źródła.

Pokrywa wierzchnia jest cała żebrowana, ale to tak tylko na wszelki wypadek, bo wzmacniacz rozgrzewa się umiarkowanie. Ktoś zaraz więc zacznie nosem kręcić, że nie jest w klasie A: – i będzie miał rację, i racji nie miał. Albowiem wzmacniacz faktycznie, formalnie biorąc, nie pracuje w klasie A, ale też nie w AB. Pod tym względem stanowi hybrydę, a sama ta hybrydowość jest powodem szczególnej dumy konstruktorów, stanowi bowiem następstwo wynalezionego przez nich układu Sound Engine, redukującego ilość ujemnych składowych harmonicznych w sygnale wyjściowym, co upodobnia brzmienie do klasy A i wzmacniaczy lampowych.

To rzeczywiście tak działa – wzbogaca paletę i nasyca barwy, przydaje ciepła i muzykalności. We wzmacniaczu H80 działało i nie ma powodu podejrzewać, że nie będzie tutaj.

Czyli duża rzecz.

Kolejnym atrybutem jest architektura dual mono, obejmująca cały układ za transformatorem. Ten jest potężny i wspólny dla obu kanałów, a drugi – mniejszy – obsługuje stopień przedwzmacniacza. Oba nie są izolowane wewnętrzną obudową, której przy takich rozmiarach zwykle się nie stosuje. Stronami (jak to w dual mono) sygnał wędruje przez sekcje czterech po każdej kondensatorów, zabezpieczających 10 000 µF pojemnościowej rezerwy na sztukę, a samo wzmocnienie realizowane jest w każdym z kanałów przez dziesięć tranzystorów 2SA SanKen Electric Semiconductors.

Obsługę regulacji wzmocnienia powierzono tradycyjnie u Hegla sterowanemu także z pilota potencjometrowi krokowemu, co stanowi kolejny tytuł do chluby. Lokuje się ten potencjometr ze swym pokrętłem na prawo od wyświetlacza, a po drugiej stronie mamy identyczne pokrętło wyboru wejść, także obsługiwane rezerwowo pilotem.

Istotne są jeszcze dwie rzeczy: brak globalnego sprzężenia zwrotnego i sekcja obsługi cyfrowej. Jej rozbudowana postać rzuca się w oczy na panelu tylnym, gdzie obok tradycyjnego zestawu wyjść głośnikowych, pojedynczego wejścia XLR, jednego też RCA (wzbogaconego o obsługę wielokanałową) oraz pary wyjść liniowych RCA (regulowanego i nie), mamy osobną sekcję cyfrową, złożoną z gniazda Ethernet, trzech Optical, USB i Coaxial. Po instalacji sterowników ze strony producenta może ona obsłużyć standardy PCM 24/192, DSD64 i DSD128, za co od strony wewnętrznej odpowiada stale przewijający się w najlepszych przetwornikach układ Asahi Kasei Microdevices AK4490EQ. (Bez sterowników standard DSD nie będzie obsługiwany.)

Wszystko to po uruchomieniu umieszczonym na spodzie z przodu włącznikiem może buchnąć mocą 250W/8Ω lub nawet 420W/4Ω – w owej ekskluzywnej dla Hegla klasie semi-A – obejmując zakres częstotliwość 5 Hz – 180 kHz przy przesłuchu międzykanałowym z barierą 100 dB i takim samym dystansie szumu od sygnału. Dynamika wynosi 112 dB, a THD jest mniejsze niż 0,01%.

I poważna.

Dołączony pilot okazuje się średnio poręczny i dosyć ciężki, ale skuteczny i wielofunkcyjny. Oprócz niego w komplecie znajdziemy instrukcję obsługi – z norweskimi sosnami w norweskim pejzażu na okładce –  oraz zwykły kabel zasilający.

Za wszystko razem przyjdzie zapłacić 24 490 PLN, ale producent i sprzedawca gorliwie zapewniają, że to najlepszy wzmacniacz na rynku w tych i zbliżonych pieniądzach. No to się przekonajmy.