Recenzja: Accuphase DP-78 SACD

Opublikowano: 8 lipca 2010

Accuphase_DP-78_1  Właściwie tej recenzji nie powinno być. Jej przedmiot nie jest produkowany już od sporego czasu, a jednocześnie trudno go zaliczyć w poczet jakichś szczególnych osiągnięć historii audiofilizmu, gwarantujący prawo do recenzji bez względu na lokalizację czasową. Muszę zatem się wytłumaczyć, a tłumaczenie będzie krótkie. Wypożyczyłem ten odtwarzacz od firmy Nautilus na okoliczność recenzowania słuchawek Denon D7000 i wzmacniacza Leben CS300X, przy czym poproszono mnie o recenzję, bo Nautilus ma jeszcze na stanie trzy egzemplarze i oczywiście zabiega o ich zbycie. Od recenzji spokojnie mogłem się wyłgać, bo żadnego nacisku nie było, ale zarówno grzeczność jak i ciekawość skłoniły mnie do jej napisania. Ciekawość bierze się z dwóch powodów. Recenzowałem niedawno inne odtwarzacze kosztujące dokładnie tyle samo, czyli trzydzieści tysięcy złotych i oczywiście ciekaw byłem porównania. Ponadto jako recenzent zaliczyłem całą wierchuszkę nowej produkcji Accuphase poza najwyższym modelem dzielonym, którego też parę razy słuchałem, ale nie aż na miarę pisania recenzji i oczywiście ciekaw byłem jak się ten starszy model prezentuje na tle nowszych.

Kto chce, może więc sobie traktować ten tekst jako sponsorowany, ale sumienie mam czyste. Nie będę go brudził okolicznością wypożyczenia jakiegoś CD-ka, w dodatku nie będącego odtwarzaczowym szczytem kunsztu na miarę Metronome Calisty czy czteroczęściowego dCS’a. Piszę dokładnie co dane mi było usłyszeć i nic ponad to.

A teraz do rzeczy.

Pokaż cały artykuł na 1 stronie

29 komentarzy w “Recenzja: Accuphase DP-78 SACD

  1. andrzej pisze:

    od kilku lat słucham dp-78 na słuchawkach stax omega i nie słyszałem takiej hipokrytycznej poezji na jego temat, porównujesz najwyższej klasy odtwarzacze przy użyciu płyty cd nagranej w studio mikrofonami o kiepskiej odpowiedzi impulsowej i wąskim paśmie przenoszenia? pewnie nigdy nie obiły ci sią o uszy takie pojęcia jak zniekształcenia dynamiczne i stereofonia fazowa

    1. Piotr Ryka pisze:

      Ten egzaltowany wybuch irytacji to ku czemu niby ma zmierzać? Płyta Łucji Prus, jeżeli to o nią chodzi, jest nagrana znakomicie. Większość produkcji zachodniej mogłaby się od niej uczyć jak realizować nagrania.

      1. andrzej pisze:

        odtwarzacz sacd jest testowany na płycie cd? czestotliwość próbkowania 44,1 khz, okres próbkowania 20us, ucho ludzkie reaguje na efekty fazowe rzędu pojedyńczych mikrosekund, to tak jakbyś chciał posłodzić szklankę herbaty… łopatą!!! to jeszcze nic, czy wiesz jakimi mikrofonami była nagrywana płyta? w polskich studiach nagrań królują wielkomembranowe neumanny, o ciężkich membranach reagujących na dobiegającą falę akustyczną, z takim opóźnieniem jak wirnik silnika elektrycznego włączany do prądu, jedyny mikrofon, który znalazłem w internecie z podaną odpowiedzią impulsową to earthworks qtc50 website http://www.earthworksaudio.com/microphones/qtc-series-2/qtc50/ a porównywanie warstw hybrydy płyty sacd bez podania szczegółów nagrania to szczyt hipokryzji, pozdrawiam

        1. Piotr Ryka pisze:

          Odtwarzacz był testowany płytami CD (wieloma, choć wymieniłem tytuł tylko jednej), ponieważ jest także odtwarzaczem płyt CD, a poza tym większość użytkowników takimi płytami się posługuje. Nie znam nikogo kto gromadziłby same płyty SACD, co tak nawiasem byłoby przejawem głupoty, bo pozbawiałoby dostępu do mnóstwa wspaniałej muzyki.
          Był też testowany płytami SACD, także wieloma, których tytułów nie wymieniłem. W tekście znajduje się tylko ogólne odniesienie do porównania płyt SACD z XRCD, zawierające stwierdzenie, że płyty XRCD często okazują się technicznie lepsze. I nie ma w tym żadnej hipokryzji ani fałszu. Faktycznie tak jest. Płyty XRCD są poddawane dużo bardziej rygorystycznym procesom wytwórczym niż SACD, a ich materiał wyjściowy jest starannie selekcjonowany pod kątem jakości. Oczywiście wyższość płyt XRCD nad SACD nie jest regułą, znam wiele kontrprzykładów. Na przykład Brothers in Arms Dire Straits.

          1. andrzej pisze:

            mówisz kompletnie nie na temat, jakie mikrofony były użyte w realizacji nagrań uzytych do testu? mikrofon jest głównym ograniczeniem jakości nagrania studyjnego, jeśli nie słyszałeś nigdy o parametrach krótkoczasowych sprzętu audio to nie powinieneś pisać o hi-endzie, odsyłam do zakladu elektroakustyki politechniki warszawskiej, prof. kulka znany elektroakustyk pisze na stronie zepw http://www.ire.pw.edu.pl/zea/ cytuję koniec cytatu, twoje metafory nie mają żadnego naukowego uzasadnienia, mniej poezji więcej podstaw elektroakustyki, sprzęt audio musi sprostać wymogom fizjologicznym ludzkiego słuchu, człowiek ma parę uszu w odstępie 20cm i słyszy różnice czasowe dzwięku rzędu pojedyńczych mikrosekund, przekonałem się o tym słuchając tego odtwarzacza na elektrostatycznych słuchawkach o najlzejszych na świecie membranach mogących sprostać formatowi dsd i fizjologii ludzkiego ucha

  2. Piotr Ryka pisze:

    Szanowny Andrzeju, wypisujesz nonsensy. Gdzieś ty widział na jakiejś płycie podane nazwy mikrofonów użytych do nagrań? Ja spotkałem się z tym wyłącznie w przypadku płyt nagrywanych systemem Decca tree, a i tam nikt nie podaje sprawności membran. Recenzje sprzętu audio nie polegają na podawaniu danych technicznych wszelkiego rodzaju, tylko na opisie wrażeń słuchowych z punktu widzenia przeciętnego słuchacza. Nie interesuje mnie, jako konsumenta, albo interesuje tylko w niewielkim stopniu, kto jak co wykonał. Interesuje wyłącznie jaki osiągnął efekt. A kiedy już rozmawiamy o mikrofonach i sposobach nagrywania, to z twojego punktu widzenia jedyne płyty możliwe do słuchania na słuchawkach to te binauralne. Słuchasz wyłącznie binauralnych? Ile ich masz?

    1. andrzej pisze:

      szanowny piotrze, czyli przyznajesz się, że nie wiesz jakie mikrofony były użyte do nagrania, które posłużyło ci do testu? od recenzenta wymagałbym większej dociekliwości, wiesz jakie stereotypy krążą na temat hi-endu, wejdź na jakiekolwiek forum hi-endowe czy audiofilskie, sam jestem uczestnikiem forum na audiostereo, jezeli nie znasz lub nie rozumiesz mechanizmów słuchu przestrznnego to nie zrozumiesz dlaczego studia nagrań serwują nam pseudostereofonię, przykładasz rękę do świętej wojny między biednymi i bogatymi, tymi, którzy twierdzą, ze hi-end to kosztowny snobizm i tymi, którzy dosłuchują się w tym czegoś czego nie ma? nie szukaj parametrów mikrofonów na okladce płyty, wystarczy typ mikrofonów a reszta na stronie producenta, rozmawiałem telefonicznie z pracownikami politechniki m.in. prof.kulką, prof.żerą, dr.bobińskim, nie wymagam od zwykłego konsumenta audiofila by przed zakupem konsultował się z naukowcami ale opiniotwórcze gremia powinny rozumieć ze efekt fazowy polega na tym, ze dźwięk generowany ze zródła dociera do obu uszu w róznym czasie z rozdzielczością pojedyńczych mikrosekund

      1. Piotr Ryka pisze:

        http://hifiphilosophy.com/plyty-binaural/

        PS
        Forum audiostereo jest mi dość dobrze znane. Byłem jego uczestnikiem w latach 2005-8 i prowadziłem tam najbardziej poczytne wątki. Byłem tam także przez rok redaktorem. Nie przywoływałbym go jednak jako miejsca miarodajnych opinii. To teraz głównie siedlisko znudzonych frustratów i cwanych naganiaczy.

  3. andrzej pisze:

    szanowny piotrze, przeczytałem artykuł z linku który mi podałeś, mam wrażenie, że słonce zaczęło krążyć wokół ziemi? nagranie binauralne na płycie cd? częstotliwość próbkowania 44,1khz i efekty fazowe sztucznej głowy? okres próbkowania 20us uniemożliwia uzyskanie pełnych efektów fazowych rzędu pojedyńczych mikrosekund, kilka lat temu zleciłem w laboratorium w gdańsku pomiar mojego poprzedniego odtwarzacza cd accuphase dp-65, sygnał pomiarowy impuls 10 cykli sinus 15khz(sygnał pomiarowy zniekształceń dynamicznych) został zmasakrowany przez klocek za 10000zł, co z tego ze format cd digital audio ma imponująca dynamikę i thd ale nie nadaje się do rejestracji dżwięku ze względu na zniekształcenia dynamiczne, układ nadpróbkujący odtwarzacza w momencie pojawienia impulsu uśrednia wartość zerową przed pojawieniem sygnału z wartością początkową tego sygnału, jest to tzw. błąd ucięcia w czasie, dopiero po kilku próbkach układ dochodzi do pełnej amplitudy sygnału, jest to swoisty stan nieustalony podobny do stanu w momencie pojawienia sygnału sterującego wzmacniacz mocy z silnym sprzężeniem zwrotnym co definiuje parametr TIM, nie wnikam juz jakie mikrofony były użyte w nagraniu bo sama idea umieszczenia ich w małżowinie jest wg mnie nieuzasadniona ze względu na późniejszy odsłuch na klasycznych słuchawkach a nie słuchawkach dousznych, kształt fali akustycznej po przejściu przez ucho sztucznej głowy nie moze ponownie być podawany na małzowinę słuchacza, krótki cytat z artykułu
    potwierdza moje argumenty, binaural nie jest techniką przeciwstawną do nagrywania na kolumny tylko powinna dawać wrazenie odsłuchu jakby nie miało się słuchawek na uszach tylko przenosiło słuchacza do rejestrowanej przestrzeni akustycznej, absolutny brak zrozumienia podstaw akustyki i fizjologii ludzkiego ucha

    1. Piotr Ryka pisze:

      Wynikałoby z tego co piszesz, że wszyscy są w błędzie poza odtwarzaczem SACD Accuphase DP-78, płytami SACD oraz tobą. Nie chcą jednak tej opinii podzielić ani nagraniowcy z Chesky Records, ani co gorsza ci od Staksa, którzy też nagrali swego czasu płytę binauralną, a przecież Stax to nie słuchawki douszne, a w każdym razie kiedy ją nagrywali, Stax takich nie oferował. Tak więc muszę Cię przestrzec, że używając słuchawek Stax Omega posiłkujesz się słuchawkami od ludzi niekompetentnych. Co do mnie, to mam tę płytę binauralną Staksa, słuchałem jej wielokrotnie – i rzecz skandaliczna, mimo że nie jest nagrana w formacie SACD, robi niesamowite wrażenie, zwłaszcza kiedy jej słuchać ze słuchawkami samego Staksa. A przecież nie powinna, no nie?

      1. andrzej pisze:

        dlaczego używasz nazw stax i staks? stax jest producentem słuchawek a nie studiem nagrań, jeżeli wyprodukował jakieś nagranie to na zasadzie finansowania realizacji studyjnej, nie przyjmujesz do wiadomości podstawowych pojęć elektroakustyki, polecam kontakt z zepw, nie liczę na to, że moje opinie podzielą nagraniowcy z chesky records bo nie rozumieją co wyprodukowali, dla mnie jest to ignorancja generalnych podstaw przestrzennego odsłuchu nagrań, nagranie binauralne musi być wykonane za pomocą mikrofonów małomembranowych o szerokim pasmie przenoszenia i szybkiej odpowiedzi impulsowej i zarejestrowane niekoniecznie w systemie dsd, może to być również analog np magnetofon szpulowy w prędkości 15ips, tak jak nagrywało się mastery na vinyl

        1. Piotr Ryka pisze:

          Według reguł ortograficznych z uwagi na brak litery x w języku polskim słowa oryginalnie je zawierające są odmieniane poprzez spolszczenie. Dlatego Stax i Staksa. Mnie osobiście jest wszystko jedno. Najważniejsze, że słuchawki są dobre.
          Dyskusja jest jałowa i według nie wiem już ile razy powtarzanego wzorca. Nie interesuje mnie, czy komuś z teoretycznych wyliczeń wypada, że czegoś nie może być słychać. Jeżeli to słyszę, to reszta przestaje być ważna, a efekty na płytach binauralnych są doskonale słyszalne, mimo iż nie są to płyty w formacie SACD. Proponuję wziąć ze sobą wszystkich trzech profesorów i przyjechać do mnie posłuchać, a potem sobie podyskutujemy, czy było słychać, czy nie.

          PS
          Według wyliczeń teoretycznych trzmiele nie mogą latać. Ponieważ jednak o tym nie wiedzą, latają sobie najspokojniej.

          1. andrzej pisze:

            szanowny piotrze, staram się być obiektywny, badania naukowe wykazały, ze człowiek słyszy efekty fazowe rzędu kilku mikrosekund czyli granica ludzkiego sluchu nie jest jednoznaczna, ale faktem jest, ze format cd audio i możliwości ludzkiego ucha dzieli przepaść, uwazam,ze nie masz dystansu do referowanego tematu i ryzykujesz duzo, przekazując bezkrytycznie swoje wrazenia podczas testowania hi-endu opierając się na pseudostereofonicznych nagraniach z komercyjnej produkcji realizatorów, którzy nie mają zielonego pojecia o przestrzeni fazowej, pozdrawiam i zyczę wielu równie efektownych testów

  4. andrzej pisze:

    ps. właśnie odebralem maila od prof. miodka, wg niego obie formy staxa i staksa są poprawne, natomiast stax’a jest błędna, osobiście forma staksa wywołuje na mnie skojarzenie nieuczciwej firmy która znakiem firmowym chce podszyć się pod oryginał czyli staxa? pozdr.

    1. Piotr Ryka pisze:

      Dla mnie także forma Staxa jest właściwsza, bo lepiej kojarzy się z oryginałem.

  5. Paweł pisze:

    Szanowny Pani Redaktorze, jestem od niedawna przeszczęśliwym właścicielem DP-78. Czy odtwarza od płyty CD-R? Tak naprawdę chodzi mi o Platinum SHM-CD, atoli producent tychże informuje, że odtwarzacze nie czytające CD-R-ów nie odczytają Platinum. I zapytam jeszcze, jeśli odtwarza CD-R-y, to czy mu to nie szkodzi? Pozdrawiam serdecznie, za odpowiedź z góry dziękuję, a za recenzję już. Paweł

    1. Piotr Ryka pisze:

      Szkodzić to nie szkodzi na pewno, a czy odczytuje, to najlepiej sprawdzić samemu. Powinien czytać, ale przyznam, że tego nie sprawdzałem. Generalnie odtwarzacze Accuphase nie są dobre w odczytywaniu tego co nie jest będącą w dobrym stanie płytą CD lub SACD. Zapytam jutro o zdanie dystrybutora i napiszę co odpowiedział.

  6. roman pisze:

    Wywalaj Piotrze wpisy takich ludzi jak andrzej,szkoda nerwów.

    1. purple2 pisze:

      Romek nie podlizuj się Piotrowi, bo za mało wiesz o dźwięku

  7. adachjar pisze:

    Witam
    Mam pytanie do kolegów co mają lub mieli styczność z dp78. Czy powinien czytać płyty SACD hybrid cd/SACD 2ch/SACD surround ? Mam go od niedawna, pożyczyłem 5 takich płyt i z żadną sobie nie poradził. Jak przełączam na SACD to mieli i po chwili przełącza s powrotem na cd. Czy to normalne czy oznaka końca laseru. PS tak czy inaczej czy ktoś wie gdzie można kupić laser khm-230AAA. Widziałem na ebay za około 100usd tylko czy na pewno są oryginalne sony.
    Będę wdzięczny za wszelkie info.

    1. Piotr Ryka pisze:

      Dwukanałowe płyty SACD czyta bez problemu. Wielokanałowych chyba nie, ale nie jestem pewien. Napęd ma od Sony, tak więc teoretycznie jest taka możliwość.

  8. adachjar pisze:

    Dzięki za info ale czy masz płytę na której jest napis w kwadratach: SACD Surround/SACD stereo/CD audio a pod nimi all compatible ? Wszystkie jakie obecnie mam takie właśnie są. Napęd wykrywa że są hybrydowe tylko gubi się na ścieżce SACD może dlatego że szczytuje tą surround.
    Pozdrawiam Jarek

    1. Piotr Ryka pisze:

      Mam dwie płyty z wielokanałowym SACD i żaden odtwarzacz poza EMM Labs XDS1 SE V2 wielokanałowej warstwy nie czytał. Jedna jest trzywarstwowa i ma też SACD stereo, a druga dwuwarstwowa. DP-78 na pewno czyta SACD Stereo i prawie na pewno nie czyta warstwy wielokanałowej. Może po jakiejś ingerencji, ale nie sądzę.

  9. adachjar pisze:

    Ale przy tej trzy warstwowej PD78 potrafi wybrać sobie warstwę SACD stereo ?
    Czekam na płytę jednowarstwową tylko z warstwą SACD stereo wtedy będę pewny czy to laser.
    Pozdrawiam Jarek

    1. Piotr Ryka pisze:

      Tak, potrafił.

  10. Dany pisze:

    Witam, a jak się ma porównanie Dp78 do starszych odtwarzaczy dp75V oraz dp85? ( w zachodnich forach są sprzeczne informację, chociaż w większości ocen lepsze recenzję zdobywają starsze modele).

    Pozdrawiam Daniel

    1. Piotr Ryka pisze:

      Tych jeszcze starszych nie znam. Natomiast DP-67 był niewątpliwie znacznie słabszy.

  11. Wnerwiony V RP pisze:

    No cóż Accu jak większość obecnej papki high end klocków daje ułudę dźwięku.
    Niby wszystko jest ale odchudzone, bez kształtu takie nudne. Nie chce się tego dłużej słuchać.
    Fakt Accu maja więcej „kolorytu” względem inszości towarzystwa ale i tak jest to prezentacja zbyt lekka.

    1. PIotr Ryka pisze:

      Akcja hejtowania jak widzę ruszyła szerzej. Tak, tak – Accuphase DP-78 ma dźwięk odchudzony, bezkształtny i nudny. A ja jestem piegowatą szesnastolatką. I to polityczne zacięcie z V RP na sztandarze. Czytelnik naprawdę zaangażowany przedmiotowo i politycznie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

sennheiser-momentum-true-wireless
© HiFi Philosophy